همانطور که من در مطلب قبلي خود به آن اشاره کرده‌ام، مجموعه‌اي از پژوهشگران در تحقيقات خود راجع به جنگ‌هاي داخلي دريافتند که مداخله در جنگ‌هاي داخلي به نفع جناح بازنده، به ندرت باعث يک توافق سريع و مبتني بر مصالحه و مذاکره مي‌شود. در عوض، مداخله‌ها باعث تداوم ستيزه مي‌شود و به هر ميزان که ستيزه تداوم پيدا کند، به همان ميزان خرابي‌ها و مرگ و مير بيشتر مي‌شود. عربستان‌سعودي خودش را رهبر جهان عرب و متحد مهم آمريکا حساب مي‌کند و يکي از مهم‌ترين توليدکنندگان نفت جهان است؛ با وجود اين کشوري است که با چالش‌هاي اساسي داخلي، مشکلات مالي و يک تغيير ناگهاني در قدرت حکومتي در نتيجه‌ مرگ ملک عبدالله و جانشيني ملک سلمان مواجه است. پادشاهي سعودي فاقد توانايي نظامي به منظور مداخله‌ قطعي در يمن است و اگر عربستان به منظور مداخله در يمن، تعداد زيادي از نيروهاي زميني خود را وارد کند اين کار منجر به فرسايش منابع مالي، منابع نظامي و اراده‌ سياسي عربستان خواهد شد که همين امر ممکن است به خشم مردم عربستان ختم شود چرا که هزينه‌هايي که مي‌توانست براي حل مشکلات داخلي صرف شود، در باتلاق يمن به هدر رفته است. همانطور که قبلاً هم اشاره داشته‌ام، مقامات مصري اظهار داشته‌اند که اگر حملات هوايي ناکافي باشد، آنها آماده‌ فرستادن نيروهاي زميني به يمن خواهند بود. اين نکته‌ تاريخي جالب توجه است که دخالت نظامي مصر در جنگ‌هاي داخلي 1961 تا 1967 يمن به شکست منجر شد. مصر تنها يک دولت ضعيفي است که با مشکلات سياسي و اقتصادي بسياري روبه‌رو است.
 اما نقش آمريکا در اين مداخله جالب توجه است. مي‌توان طيف وسيعي از دلايل آمريکا را براي حمايت از اين اقدام برشمرد:
1- تمايل به تقويت اتحاد عربستان- آمريکا بعد از بسياري از اختلافاتي که در دهه‌ گذشته‌ ميلادي رخ داد.
2- اميد به اينکه حمايت آمريکا از شوراي همکاري خليج‌فارس در يمن باعث جلب حمايت اعضاي اين شورا از اقدامات آمريکا در عراق و سوريه خواهد شد.
3- اعتقاد به اينکه اين اقدام باعث شود آمريکا توان اين شورا را عليه القاعده در شبه‌جزيره عربستان بسيج کند تا از اين طريق بتواند از دست دادن پايگاه هوايي العناد را جبران کند.
اما از نظر من اينها همه دلايل اشتباهي است که منافع کوتاه‌مدت را مقدم بر منافع بلندمدت مي‌کند. چنين دلايلي ما را به اين نتيجه مي‌رساند که آمريکا اين اقدام کشورهاي عضو شورا را مورد حمايت خود قرار مي‌دهد در حالي که برعکس آمريکا بايد از شدت اين مداخله بکاهد. در عوض به نظر من تنها دليل خوبي که براي حمايت آمريکا از مداخله‌ عربستان‌سعودي و کشورهاي عرب در يمن مي‌شود عنوان کرد، کسب آگاهي و اطلاعات از عمليات آنهاست و اينکه آمريکا بتواند عمليات آنها را تعديل کند و مانع از مداخله‌ عميق‌تر آنها در يمن شود. مداخله در يمن يکي از آن موقعيت‌هايي است که آمريکا بايد شرکاي خود را محدود کند. تاريخ طولاني جنگ‌هاي داخلي به ما مي‌‎آموزد که دخالت بيشتر عربستان‌سعودي در يمن نه‌تنها باعث بهبود اوضاع يمن نخواهد شد بلکه امنيت و ثبات پادشاهي عربستان را در ميان‌مدت و بلندمدت به خطر مي‌اندازد. منافع عربستان و آمريکا اقتضا مي‌کند آمريکا اين کشورها را قانع کند که به جاي آنکه مداخله‌ نظامي خود را افزايش دهند، دست از مداخله بکشند.

*کنت پولاک، عضو ارشد مرکز سياستگذاري خاورميانه در مؤسسه‌ آمريکايي بروکينگز

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: