روانگردان ها از کجا مي آيند؟
اولين بار، در دهه 1970 تا 1980 ميلادي بود که امريکا، انگليس و رژيم صهيونيستي روي مواد شيميايي اي کار کردند که عموما با هدف نظامي توليد مي شدند. اين مواد، در واقع فرمول هاي جديدي بودند که خواص روانگردان داشتند و در آزمايش هاي کنترل فکر، با هدف حقيقت يابي از جاسوسان مورد استفاده قرار مي گرفتند. اين ترکيبات خواصي شبيه حشيش و ماريجوانا داشتند با اين تفاوت که مي توانستند چندين برابر آن تاثيرگذار باشند.
سال ها بعد، گياه شاهدانه اي که به آن «کوش افغان» هم گفته مي شد، از افغانستان به امريکا برده شد و اين شروع پيدايش «گل» بود. گياهي که از توليدش زمان زيادي نمي گذرد اما به خاطر تاثيرات درماني اش در پزشکي جاي خود را باز کرد.
دکتر محمدرضا يزدان نياز، پژوهشگر و متخصص ترک اعتياد دراين به خبرآنلاين مي گويد: «با استفاده از کوش افغان، ماريجواناي جديدي کشت شد که خواصي متفاوت از ماريجواناي سنتي داشت و به آن «مديکال ماريجوانا» گفته مي شد. ماري جوانا گياهي است که هم نوع نر آن وجود دارد و هم نوع ماده. نوع نر 3درصد و نوع ماده 8درصد مخدر دارد. اتفاقا اعتياد به ماريجوانا بسيار دير ايجاد مي شود و خيلي راحت هم قابل ترک است. اما گياه جديدي که با تغييرات ژنتيکي توليد شد، دو جنسيتي بود و برخلاف ماريجواناي طبيعي که گل هاي کمي دارد، بسيار پر گل است. در اين گل ها 7برابر بيشتر از ماريجوانا ماده مخدر وجود دارد. آنقدر که اگر از کنار آن عبور کنيد يا شب بالاي سرتان باشد، دچار توهم مي شويد.»
ماريجوانايي که اين روزها در دست جوان ها مي چرخد، گل همين ماريجواناي تغيير ژنتيکي يافته است که حتي دست و دل پزشکان هم براي تجويز آن مي لرزد و فقط در شرايط خاصي، براي بيماران خاص آن را توصيه مي کنند؛ به مدت محدود و دوز بسيار پايين.
دکتر يزدان نياز مي گويد: «بيمار مي تواند حداکثر يک ماه با دوز خيلي پايين از ماريجواناي طبي استفاده کند. آن هم در بيماري هاي عصبي شديد، يا بيماراني که در مراحل پاياني عمرشان قرار دارند و پزشک مي خواهد روزهاي پاياني زندگي شان بدون درد بگذرد.»
«گلي» که آرتا کاشت
مخدر گل اگرچه در دنيا به چشم دارو نگاه مي شود اما از 8-9 سال قبل توسط فردي با نام مستعار آرتا به ايران آورده شد و حالا در شيراز کشت مي شود. گل که در باور عمومي حتي کم خطرتر از حشيش و ماريجوانا و علف معرفي شده است، مي تواند آنقدر خطرناک باشد که با يک بار مصرف، براي هميشه باعث اعتياد شود. چون به طور مستقيم بخش هاي مسئول آرامش بخشي را در مغز فلج کرده و خودش جايگزين آن مي شود. بنابراين با مصرف نکردن گل، فرد دچار اظطراب شديد، بيقراري، وحشت زدگي، تپش قلب شديد و... مي شود.
اعتيادي که دکتر يزدان نياز آن را غيرقابل ترک مي داند. او مي گويد: «متاسفانه گل در ايران آنقدر بازار پررونقي دارد که سال قبل در يکي از روستاهاي استان فارس ديدم خريد و فروش آن خيلي راحت و انبوه انجام مي شود. مردم سراغ قاچاقچي مي رفتند، مخدرشان را مي گرفتند و کارت مي کشيدند و بيرون مي آمدند.»
از سال 2013 مصرف ماريجوانا در 20 ايالت امريکا آزاد شد که البته اهداف اقتصادي پشت آن بود. از آنجايي هم که تاثير اعتيادآوري برگ ماريجوانا خيلي کم است دولت امريکا حساسيت زيادي براي مقابله با آن نشان نداد. همين آزادسازي ماريجوانا در امريکا و گياهي بودن اين مخدر باعث شد خيلي ها در ايران تصور کنند که مخدر گل ضرري ندارد و خيلي راحت مي توان آن را ترک کرد.
دکتر يزدان نياز مي گويد: «گل خطرناک ترين مخدر امروز است و با يک بار استفاده، ممکن است فرد به مدت 6ماه تا يک سال دچار توهم عصرگاهي شود. ما هنوز اثرات اين مخدر را به طور کامل نمي دانيم اما عوارض گسترده اي از آن مشاهده شدهاست. جالب اين که مخدر گل روي گروه هاي خوني +A و +O اثر توهم زايي بيشتري دارد.»
درمان، بي درمان
ناشناخته بودن اثرات استفاده از گل در مدت طولاني و با دوز بالا، در کنار کمبود تحقيقات جهاني باعث شده است که اعتياد به گل جزو اعتيادهاي بدون درمان شناخته شود. بيشتر روش هاي ترک که در ايران به کار گرفته مي شود، متکي به تحقيقات و شيوه هاي درماني در خارج از کشور است و اين در حالي است که در خارج از ايران، مخدر گل يا همان مديکال ماريجوانا براي مصارف دارويي بيماران خاص استفاده مي شود و استفاده تفنني ندارد. بنابراين، روش موثري هم براي ترک آن معرفي نشده است.
دکتر يزدان نياز، صحبت هايش را با يک هشدار جدي پايان مي دهد: «سن مصرف گل به دبيرستان ها رسيده است. خانواده ها اطلاع دقيقي درباره اين مخدر ندارند و جوان ها تصور مي کنند گياهي طبيعي و بي ضرر است. در واقع ضعف اطلاع رساني درباره اين مخدر باعث شده که خيلي از جوانان تصور کنند مي توانند خيلي راحت مصرف گل را کنار بگذارند. تصوري که به هيچ وجه درست نيست.»
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: اجتماعی ، ،
برچسب‌ها: