آخرين آمار از حجم کل اطلاعات موجود روي اينترنت عددي معادل ۵ ميليون ترابايت را نشان مي‌دهد. اما گفته مي‌شود دو برابر اين حجم، اطلاعاتي است که روي کامپيوترهاي سراسر دنيا قرار داشته و اتفاقا اطلاعات ارزشمند روي کامپيوترها است.
اما گويي براي دسترسي به اطلاعات گرانقيمت روي کامپيوترها نيز برنامه‌هايي در دست اجراست. حالا موضوع رايانش ابري در دنيا مطرح است. ابزاري که بسته‌‌بندي بسيار شيک و عامه پسندي دارد. در اين روش، به جاي اينکه کاربر نرم‌افزارهاي کاربردي مورد نياز را روي رايانه شخصي خود نصب کند، از طريق هر رايانه متصل به شبکه، خدمات مورد نياز خود را از هر جاي دنيا که باشد، به صورت وب سرويس دريافت مي‌کند. اين استارت جهاني سازي و تملک دارايي افراد است که تمام دنياي شخصي افراد را خواهد بلعيد.
دولت‌ها و برخي کاربراني که اطلاعات حرفه‌اي و ارزشمند دارند ظاهراً پشت پرده رايانش ابري را خوانده و بناي استفاده از اين روش تحميلي و محدود کننده را ندارند. از سوي ديگر افشاگري‌هاي اسنودن نيز ضربه سنگيني به دنياي مجازي وارد آورده است. حالا زمزمه‌هايي به گوش مي‌رسد که نسل بعدي نرم‌افزارهاي پرکاربرد دنيا تنها در نسخه تحت رايانش ابري ارايه خواهد شد و در واقع ديگر چيزي براي دانلود يا نصب وجود ندارد. در عوض تک تک ضربه‌اي که کاربران روي کيبوردهاي خود وارد مي‌کنند روي سرورهايي در سوي ديگر دنيا ثبت و ضبط خواهد شد. اين ها گام هاي ابتدايي يک جريان بزرگ منحط کننده انساني و از بين بردن استقلال نظام سياسي و اقتصادي دولت هاست. با توجه به اين هجمه سنگين شرکت هاي بزرگ توليد کننده فناوري به پيکره اطلاعات همچنان دولت ها مقاومت مي کنند و در بعضي از کشورها مانند چين قوانيني وضع شده است که فقط از شبکه داخلي خود به عنوان مرکز اصلي مديريت اطلاعات استفاده شود.
ايران نيز برنامه‌هايي براي امنيت حريم مجازي خود دارد. ما شبکه ملي اطلاعات را در دستور کار داريم. حرف‌هايي از سيستم عامل ملي و انواع شبکه‌ها و ايميل‌ها و جست‌وجوگرهاي ملي نيز مطرح است. اما آيا با سرعتي که ما داريم و دنيا پيش مي‌رود، زماني نمي‌رسد که ما همچون اتفاقي که در خصوص تبادل پول نفت با آن مواجه هستيم با تحريم مجازي و عدم دسترسي به اطلاعات خود مواجه شويم؟ اين در حالي است که بر اساس بررسي‌ها، کاربران ايراني نيز نگران تفتيش عقايد خود در استفاده از سرويس‌هاي داخلي هستند. به راستي سرنوشت حريم مجازي کشورها و آزادي اطلاعات به کدام سو مي‌رود؟
آيا شبکه ملي اطلاعات راه حلي بنيادين براي حل مشکل است؟ تجربه هاي بين المللي براي اين امر چه نتايجي در برداشته؟ آيا تحريمي سنگين تر از تحريم هاي بانکي، بيمه اي و نفتي در انتظار کشور ماست؟
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: اجتماعی ، فناوری ، ،
برچسب‌ها: