سال هاست که نبود يک الگوي مشخص در ارتباط با حجاب، جامعه را دچار سرگرداني ساخته و تربيت متفاوت خانواده، مدرسه و اجتماع، باعث شده است تا هنجارهاي تيپيکال زنان ايراني دچار معيارهايي چندگانه و متضاد شود. هرچند قانون مجازات اسلامي بر رعايت حجاب شرعي تاکيد کرده اما هنوز نمي توان به طور قطع تصوير روشني از اين حجاب در حدود حداقلي و حداکثري اش ارائه داد. همين امر باعث شده تا به شوخي و جدي، حجاب رسمي اندک اندک به امري فانتزي، سيال و مبهم تبديل شود اما چون پيش از اين نرمش فرهنگي هيچگاه شکلي علني به خود نمي گرفته، با حساسيتي نيز روبرو نبوده است.

با اين حال اکنون شبکه هاي اجتماعي اين امکان را فراهم کرده اند که جامعه با واقعيت هاي پنهان شده در پس سرگرداني هاي فرهنگي چند ساله مواجه شود. کاربران شبکه هاي اجتماعي زنان و دختراني را مي بينند که حجاب از سر برداشته و به حرکاتي نمايشي دست زده اند و اين واقعيت عريان، بي ترديد تاثيري عميق بر جامعه خواهد گذاشت.

يکي از اين تاثيرها مي تواند فعال تر شدن لايه هاي افراطي جامعه نسبت به حضور زنان در جامعه باشد. اين لايه ها که در روزهاي اخير تحرکاتي علني نيز داشته اند، نه فقط «بي حجابي» را برنمي تابند که خواستار اعمال مقرراتي سخت گيرانه تر نسبت به هنجارشکني ها در قالب «بدحجابي» نيز هستند. گردانندگان اين صفحات و جريانات از ياد برده اند که ظهور بي پرده و نمايشي شان در عرصه مجازي، باعث تشديد فعاليت چنين ديدگاه هايي در بستر واقعيت هاي اجتماعي ايران خواهد شد. امري که ممکن است پيامدهايي پيش بيني نشده داشته باشد.

علاوه بر اين، به سخره گرفتن علني قانون در چنين صفحاتي، باعث بي اعتبار شدن مهمترين ميثاق اجتماعي جامعه شده و همين امر دفاع از حريم خصوصي و حقوق اجتماعي همه شهروندان ازجمله هواداران آزادي يواشکي را مختل خواهد ساخت. از ياد نبايد برد که جامعه ايراني براي حاکميت قانون دست کم يکصد سال مبارزه کرده و حالا زيرسوال بردن آن از سوي تعدادي از شهروندان قابل دفاع نيست. اگر اين دسته از بانوان به اصلاح قوانين موجود يا رويکردهاي اجرايي موجود در قبال مساله حجاب باور دارند، مي توانند از طريق راهکارهاي پارلماني که پيش از اين مصاديقي داشته است، اقدام کنند. در غير اين صورت، خدشه وارد کردن بر قانون از طريق رفتارهاي طنزآميز و نمايشي، دست ديگر قانون شکنان براي تجاوز به حريم ديگران را نيز باز خواهد گذاشت و اين در ساحت جامعه، يک بازي دو سر باخت را رقم خواهد زد.

به هر ترتيب نبايد فراموش کرد که تندروي، محملي براي تندروي از سوي مقابل را فراهم مي آورد و اگر هنجارشکني ها عليه حجاب به شکل علني خود ادامه يابد، اين امر بيم رفتارهاي افراطي گرايانه از سوي ديگر را تشديد مي کند و در اين ميانه روشن نيست چه سودي نصيب کساني خواهد شد که شايد بي اطلاع از پيامد رفتارشان جامعه ايران را به سمت راديکاليزه شدن پيش مي برند و هزينه هايي سياسي را بر برخي گروه هاي اجتماعي تحميل مي کنند.

هرچند ظهور چنين تحرکاتي مي تواند به مسئولان اين هشدار را بدهد که در برخي رفتارهاي تحقيرآميز و نمايشي خود در برخورد با بدحجابي تجديدنظر کنند اما هر دو سوي اين مساله فرهنگي بايد به اين امر تن دهند که «قانون» و نه هيچ چيز وراي آن، فصل مشترک باورها و سلايق در ايران است و نفي آن، به سود هيچ کس نخواهد بود، جز آنان که ايجاد تفرقه و درگيري داخلي را در جامعه ايراني آرزو دارند.

کوتاه سخن آنکه جامعه زنان سال هاست که براي حضور بي حاشيه در عرصه جامعه تلاش کرده و اکنون نبايد براساس خوشايند چند جوان و نوجوان، همه اين زحمات هيچ انگاشته شده و فرصتي براي نفي هرگونه حضور زن در جامعه پديد آيد. اگرچه همگي به خوبي مي دانيم که در درونمان يک شخصيت «يواشکي» رشد کرده و هر از گاهي مي توان رد پاي اين شخصيت دروني شده را در جک ها و شوخي هاي مبتذل مشاهده کرد، اما بي شک علني ساختن اين شخصيت رام نشدني، پيامدهايي ناگوار دارد که اصلي ترين آن، فروريختن اعتبار قانون به عنوان ضامن حقوق تک تک شهروندان است و اين مي تواند دستاوردهاي توسعه ايران را سال ها به عقب برگرداند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: