يك روحاني ارمني 26 اوت 429 ميلادي از ارمنيان مسيحي شده خواست كه به صورت گروهي از بهرام پنجم (بهرام گور) شاه وقت ايران بخواهند كه اردشير (ارته سز) فرماندار آنان را بردارد و از آن پس هم برايشان از ميان مسيحيان فرماندار تعيين كند. بهرام پنجم با عزل اردشير، تنها به دليل عدم رضايت عمومي از او موافقت كرد و سال بعد «ويمهر شاپور» را فرماندار ارمنستان كرد كه او هم زرتشتي بود و به ارمنيان پيام داد كه اگر مي خواهند باز هم از اتباع ايران باشند و يك ايالت خودمختار ايران به شمار آيند نبايد بار ديگر از تفاوت دين سخن به ميان آورند و به اين ترتيب مساله حل شد. ظاهرا قتل يك مروج مسيحي در كردستان (ماد كوچك) نارضايي آن روحاني ارمنستاني را برانگيخته بود.
    در همين سال، بهرام پنجم با ورود دسته هايي از كوليان هند به قلمرو ايران جهت سرگرم كردن ايرانيان با كارهاي هنري خود موافقت كرده بود. گروهي از اين جماعت هندي تبار دو قرن و اندي بعد و پس از به اسلام گرويدن ايرانيان و حذف بساط عيش و طرب، به اروپا مهاجرت كردند كه در آنجا به Gypsies و يا روما Roma معروفند و به راه و رسم زندگاني خود ادامه مي دهند. گروهي هم كه در ايران ماندند به زندگاني كوچ و رفت و آمد از نقطه اي به نقطه ديگر و ساخت و فروش اسباب بازي چوبي و معامله الاغ و كف بيني و نظاير آن پرداختند. در ايران خاوري( افغانستان امروز) به آنان «كوچي (در رفت و آمد)»، در كرمان و خراسان «لولي» و ساير نقاط ايران «كولي» مي گفته اند كه مردماني سبزه رو داراي چشماني درشت، لاغر اندام و بسيار باهوش هستند كه با غير خودي ازدواج نمي كنند. پس از كاهش استفاده از الاغ در ايران كه از دهه 1340 آغاز شد و كاهش اعتماد به كف بيني و نيز ورود اسباب بازي فلزي از خارج، لوليان (كوليان) در ايران تقريبا ذوب در جمعيت و به اصطلاح همرنگ آن شدند ولي در افغانستان كه به معامله شتر و گوسفند هم دست مي زده اند به همان روش سنتي ادامه داده اند كه خشكسالي اوايل قرن 21 شتران و گوسفندانشان را از پاي درآورد و خودشان را مجبور به پناهنده شدن به اردوگاههاي آوارگان كرد به گونه اي كه در سال 2001 تنها اردوگاه "قلعه بستBost" پنجاه و پنج هزار تن از آنان را پناه داده بود. باوجود اين، آنان كه به رفت و آمد ميان غزنه و هرات و نيمروز خوي گرفته اند به كار خود ادامه داده اند و از آن نگرانند كه مجبور به ترك روش زندگاني مانوس خود شوند. زنان كوچي كلاهك هايي بر سر مي گذارند كه اطراف آن سكه دوزي شده است.